VALLEN EN VERDWIJNEN: Ik wil er uit !

Thema VALLEN / in de val zitten

Een tweeluik, getiteld : "Ik wil er uit ! "

Ook aan dit tweeluik was het lekker werken: grofweg opgezet en daarna intuïtief met verf aan de gang. Deels beoogde en deels spontaan ontstane effecten. Het was een spannend proces. Met het resultaat ben ik nog steeds blij.
Zulk werk is wel een geklieder, omdat de doeken tijdens het natte werken plat liggen. Of het druipt van de tafel op de grond, of ik moet eerst de vloer goed bedekken.
Die (zolder)vloer houd ik toch niet schoon, zit inmiddels onder de verfvlekken. Nou ja, het is een atelier hoor!

Probeer eens iets anders...

Soms werk je lang op dezelfde manier. Met de zelfde techniek, of het zelfde thema. Té lang..
Soms denk je:....  het is net of ik een kunstje dat ik goed beheers, blijf herhalen...
Soms gaat dat vervelen. Dan wil je eens iets anders proberen.

Zo werkte ik lange tijd aan schilderijen die ik samenstelde uit kleine kleurvlakjes. Verschillende mensfiguren door elkaar heen. En dan zó, dat je wel heel goed moet kijken om elk afzonderlijk figuur er nog uit te kunnen halen. Dat vergde denkwerk vooraf. De hele compositie moest tevoren worden opgezet en later worden ingevuld.
Op die wijze maakte ik vele doeken. Ik was er erg tevreden over, maar...  de zin bekroop me langzamerhand om eens niet met een uitgedacht stramien te werken, maar om eens met verf te SMIJTEN !!

Nou ja, niet zoals Karel Appel dat bijvoorbeeld deed, maar weer op mijn eigen wijze...

Ongeveer weten hoe je het wilt. De contouren van de figuren  met een grote tube op het doek spuiten, een beetje laten drogen, doek plat leggen en dan met HELE NATTE VERF de aldus ontstane verfpoldertjes invullen. Heel snel en intuïtief werken. Vertrouwen op je kleurgevoel. En een beetje vertrouwen hebben in de verf die je hier en daar haar eigen gang laat gaan, die gaat samenvloeien en onverwachte effecten geeft. Een spannend proces.

Onderstaand het eerste doek dat ik op de beschreven manier maakte. De tweede werd vrijwel meteen verkocht. Déze is nog te koop.

Het is raar... maar altijd als je iets nieuws probeert, geeft het de eerste keren het mooiste resultaat. Misschien wel juist omdát je probeert en er dus iets met spontaniteit ontstaat.  Pas wanneer je het een hele tijd hebt laten rusten en het dan nog eens op die manier aanpakt, keert het onbevangene en onbenoembare in je werk terug.

Uitgedaagd

Sinds kort ben ik lid van KUP-11, een Flevolands kunstenaarscollectief dat uit 11 kunstenaars bestaat. Ik wilde graag tot deze groep worden toegelaten. Omdat ze actief zijn en regelmatig exposeren. Maar vooral omdat wordt gewerkt naar thema. Kijk, en daar zit uitdaging in. Uitdaging waarnaar ik op zoek was.
Oktober 2015 opent KUP-11 een expositie bij Omroep Flevoland, met als thema:  Zicht op nieuws. Elke kunstenaar kan, afhankelijk van de formaten, drie of vier werken inbrengen. Elk werk moet worden gemaakt naar een nieuws item dat ooit door Omroep Flevoland werd uitgezonden.
Als je gaat zoeken op de website van de Omroep, blijkt het nog moeilijk kiezen...
Mijn keuze viel op in elk geval twee nieuwsonderwerpen: (1) de grote brand die vele jaren geleden winkelcentrum de Gordiaan in de as legde en (2) het overbrengen van wisenten uit Natuurpark Lelystad naar Spanje.
Vooral het tweede onderwerp was een uitdaging.
Hoe zou ik daar eens vorm aan geven? Denken, wat schetsen maken... nee, niet goed, dat moet anders.
Verder denken... zoeken.. Ja! Nu heb ik het! Ik maak het alsof het een prehistorische rotstekening is.
Aan de slag! Schetsontwerp... techniek kiezen en in grote lijnen de kleuren bepalen.
Ik probeer het in potlood op doek uit te zetten... de compositie in het schetsboek ging wel, maar op groot doek lijkt het nergens naar... Idee goed,uitvoering mislukt!
Nou en?? Kies ik toch gewoon een ander nieuwsbericht?
Mwahh...  daar wringt toch iets. Want wilde ik niet juist de uitdaging?
Opnieuw aan de slag dus.
Afbeeldingen van wisenten gezocht. Twee grote wisentkoppen door elkaar heen op doek en daar omheen vacht, véél vacht. Niet realistisch geschilderd, maar op míjn eigen nogal abstracte wijze: opgezet met maskeervloeistof, deels de kleuren ingevuld, arabische gom weggekrabd en verder afgewerkt.
Ik werk er weken aan. Het groeit langzaam onder mijn handen. Ik ben nog niet tevreden met het resultaat, voeg veel zwart/bruin toe omdat het kleurenbeeld niet klopt, het moet zwaarder... Ja, zo! En dan nog....  
Wat doe ik nú?!  Goudverf? In flinke hoeveelheden? Maar dat doe ik anders nooit, daar heb ik eigenlijk een hekel aan..... ? Hup! daar nog wat. En het in kringetjes laten druipen..
Tja, het móest... ik deed het in de flow... Het past gewoon bij die fantastische dieren. En nu ben ik wél tevreden.
Hij is nog niet helemaal af..  Ik laat er een deel van zien..  Vanaf oktober is het eindresultaat te bekijken. Bij Omroep Flevoland!

Vallen en opstaan

En soms ben je juist blij dat je er bent !

VALLEN EN VERDWIJNEN: Toen ik langzaam verdween...

VERDWIJNEN (2)

Toen ik langzaam verdween...
Soms.... wil je er gewoon even niet meer zijn.

VALLEN EN WEER OPSTAAN

VALLEN

Twee schilderijen, beide verbeelden dezelfde vallende figuur, maar elk op geheel eigen wijze.
Als je het niet zou weten, zou je de figuur misschien niet herkennen. Nu hopelijk wel...
Het thema "vallen"  houdt mij, gezien het aantal schilderijen dat er mee te maken heeft, kennelijk nogal bezig. Hoe zou dat komen...?
Misschien omdat je het maken van kunst ook met een beetje vallen en opstaan leert?
Of omdat het "vallen en opstaan" is als je kijkt naar de verkopen? Het is de laatste jaren immers slecht gesteld met de verkoop van kunst. Bij de keuze waar men zijn geld aan uitgeeft, staat kunst niet bovenaan het lijstje...
Maar een echte kunstenaar staat altijd weer op, gaat weer verder, kan niet anders...

VALLEN EN VERDWIJNEN: Dans en spring

Vallen

Dit kleine schilderij toonde ik eerder al in een blog.

Ik plaats het nogmaals, omdat ook op dit werk een (achterover) vallend figuur is afgebeeld.
Of is er sprake van een salto ...?

Moet je wel zien natuurlijk.... Hint: geel !